صحیفه سجادیه

بار خدایا،درود بفرست بر حاملان عرش خود،فرشتگانى که‏در تسبیح تو سسستى نپذیرند و از تقدیس تو ملال نگیرند و از پرستش تودر نمانند و فرمانبردارى تو را آن گونه به جد در ایستند که چشم بر هم‏زدنى کوتاهى نورزند و از عشق و شیفتگى تو ذره‏اى غفلت نکنند.

بار خدایا،درود بفرست بر اسرافیل،آن فرشته صاحب صور که‏چشم گشوده منتظر فرمان توست،تا در صور خود بدمد و خفتگان گور رابرانگیزاند.

بار خدایا،درود بفرست بر میکائیل،آن فرشته‏اى که در نزد تواش‏مقامى ارجمند است و در فرمانبردارى تواش مکانتى رفیع.

بار خدایا،درود بفرست بر جبرئیل،آن فرشته‏اى که امین وحى‏توست و ساکنان آسمانهایت را مطاع است و در آستان تواش مرتبتى‏عظیم است و خود مقرب درگاه توست.

و درود بفرست،بر روح،آن فرشته‏اى که فرمانرواى فرشتگان‏مأمور بر حجابهاست،و بر روح که از عالم امر توست.

بر آنها درود بفرست و برفرشتگانى که فروتر از آنهایند:آنان که‏ساکنان آسمانهاى تواند و امینان رسالتهاى تو.هر چه کوشش کنند،خستگى بر خود نبینند و هر چه تحمل رنج کنند،درماندگى و سستى‏نپذیرند.خواهشهاى دل از تسبیح تو بازشان ندارد و سهوها و غفلتها ازتعظیم تو رویگردانشان نسازد.از خشوع دیده بر هم نهاده‏اند و یاراى‏نگریستن در تو را ندارند.

سر فرو داشته‏اند و رغبتشان به چیزهایى که درنزد توست بسیار است.

همه آزمندیشان یاد نعیم توست و در برابرعظمت تو و جلال کبریاى تو به تواضع سر به زیر افکنده‏اند.و چون به‏لهیب دوزخ تو بنگرند و نهیبش را بر گنهکاران بشنوند،گویند که‏پروردگارا منزهى تو،تو را آنچنان که سزاوار پرستش توست‏نپرستیده‏ایم.

خداوندا،بر ایشان درود بفرست و بر ملائکه رحمت خویش،و آنان‏که مقرب درگاه تواند،و آنها که حاملان غیب به پیامبران تواند،و آنان‏که امینان وحى تواند،و بر فرشتگانى که خاص خود گردانیده‏اى و به‏تقدیس خود از خوردن و آشامیدنشان بى‏نیاز ساخته‏اى و در درون‏طبقات آسمانهایت جاى داده‏اى.و درود بفرست بر آن گروه ازفرشتگان که در اطراف آسمانها ایستاده‏اند،آن هنگام که فرمان اتمام‏وعده خداوندى فرا رسد.

درود بفرست بر خازنان باران و روان کنندگان ابرها که چون برابرها بانگ زنند،آواز تندرها به گوش رسد و چون ابرها از آن نهیب به‏راه افتند،آذرخشها از درونشان بدرخشد.و بر آن فرشتگان که دانه‏هاى‏برف و تگرگ را از پى مى‏آیند و با هر قطره باران که فرو مى‏شود،فرودمى‏آیند .و بر آن فرشتگان که نگهبانان خزاین بادهایند و آنان که‏موکلان بر کوههایند تا فرو نریزند و آن فرشتگان که میزان و مقدار آبها وپیمانه بارانها را به ایشان آموخته‏اى.

درود بفرست بر آن فرشتگان که رسولان تو به ساکنان زمینند:یا بلایى ناخوش فرو مى‏آورند یا آسایشى خوش.و آن سفیران گرانقدرنیکوکار و آن بزرگواران که نویسنده و نگهدارنده اعمال ما هستند.ودرود بفرست بر فرشته مرگ و یارانش و نکیر و منکر و رومان‏#(1) که‏آزماینده ساکنان گورهاست.و آن فرشتگان که بر گرد بیت المعمور#(2) طواف مى‏کنند.و بر مالک و خازنان دوزخ و بر رضوان و خادمان بهشت.

و بر فرشتگانى که از فرمان خداى سر بر نمى‏تابند و هر چه فرمان یابندهمان کنند.

درود فرست بر آن فرشتگان که به ما مى‏گویند:«سلام بر شما به‏خاطر آن همه شکیبایى که ورزیده‏اید.سراى آخرت چه سرایى‏نیکوست.»#(3) و درود فرست بر فرشتگان زبانى‏#(4) که چون فرمانشان رسد که«بگیریدش و در زنجیرش کشید و به دوزخش در افکنید»#(5) ،بى‏درنگ وبى‏آنکه مهلتش دهند،او را فروگیرند.

و درود فرست بر فرشتگانى که نام آنها در وهم ما نگنجید و مقام ومرتبت آنها را در نزد تو ندانستیم و ندانستیم به چه کارى مأمورند.

و درود بفرست بر فرشتگان ساکن هوا و زمین و آب و آنها که برآفریدگان گماشته‏اند.

بار خدایا،بر آنان درود بفرست در روزى که هر کس آید با اوفرشته‏اى است که مى‏راندش و فرشته‏اى است که بر اعمال او گواهى مى‏دهد.

بار خدایا،بر آنان درود بفرست،آن سان درودى که بر کرامت وپاکیشان،کرامت و پاکى دیگر افزاید.

بار خدایا،در آن هنگام که بر فرشتگان و رسولانت درود مى‏فرستى‏و درود ما نیز به آنان مى‏رسانى،به آنکه زبان ما به ثناى ایشان گشاده‏اى‏بر ما نیز رحمت فرست.انک جواد کریم .

پى‏نوشتها

1.رومان نام ملکى است که پیش از نکیر و منکر به قبر مى‏آید و سخن مى‏پرسد

2.بیت المعمور:خانه آبادان.خانه‏اى است در آسمان ششم برابر کعبه که مطاف‏فرشتگان است .

3.اشاره است به این آیه: سلام علیکم بما صبرتم فنعم عقبى الدار. (سوره 13/آیه 24)

4.زبانیها فرشتگان عذابند.

5.اشاره به آیه‏هاى «خذوه فغلوه ثم الجحیم صلوه.» (سوره 69/آیه‏هاى 30 و 31)

جشن عشق بر پاست

عشق به اعلا

غشق به مولا

برکت برکت فهم می بارد از آسمان ولایت

و چه زیباست فهم را برداشتن و در گوشه دل نهادن

و در خلوت دردانه به نجوا ماندن

دل از این وآن بر کندن چشم به رحمت و بر کتش داشتن

امروز سفره ادراک گسترده

و تعادل بر قرار است

هر کس می نواند سهم خود را به اندازه ظرفی که دارد بر دارد

هیچ منعی نیست برای بر داشت معنا از خوان گسترده ادراک

و شکر این بینش و دانش تا ابد هم تمام نمی شود

که شکر رخمتش بی انتهاست و کرمش بی نهایت

باید ظرفمان را وسیع کنیم شاید بیشتر نصیبمان شود

الهی شرح صدر عنایت کن تا از خوان کرمت آنچه لایقمان هست بر داریم